سوختن نزدیکترین راه است!
سوختن نزدیکترین راه است
آتش ساده لوحانه رجز می خواند و مرد می طلبید نمی دانست مجنون خود مدتها دنبال آتش است.
مجنون می خواست مشتعل شود! دیگر تاب نداشت و زیر لب زمزمه می کرد:
آن سوی بحرآتش گر خوانیم به لطف ....رفتن به روی آتش از آب خوشتر است.
میهمانی آغاز شد!
پوستی بود و استخوانی که برای لیلی می سوخت !
وقهقه های مجنون هنگام سوختن!
چند ثانیه بعد آب شده بود .
دخترش رو خیلی دوست میداشت ، آرزو داشت عروسیه دخترش رو ببینه ! اما داغ این روز برای همیشه به دلش موند !
" بسه دیگه از هیئت رفتن و دعا خوندن خسته نشدی !؟ چقدر روزه میگیری ، از ماه رجب تا حالا که محرم شروع شده روزه گرفتی ! از خواهر و برادرت یاد بگیر ، دنبال عشق و حالشونن ! من که باباتم نمیدونم نماز چیه ، این چیزارو از کجا یاد گرفتی ! عزیزم میفرستمت خارج ، برو اونجا زندگی کن ! همه دخترا حسرت موقعیت تو رو می خورند ............... "
چهلم دخترش بود ، پدر با بغض از خاطرات دختر سوخته اش میگه:
" - دختر مامانی ! دیگه مامان نمیذاره امروز رو روزه بگیری ! بسه دیگه اصلا به فکر خودت نیستی ، ببین چقدر لاغر شدی ! .........
- مامان جون همه روزه ها رو گرفتم فقط برای امروز............
- چرا !؟ مگه امروز چیه !
- حالا بعدا میفهمید........! امشب بعد از افطار میخوام برم مسجد ارک ! "
بغض پدر ترکید ، با حسرت و آرزو ادامه داد:
" دیشب خوابش رو دیدم ، لباس قشنگی پوشیده بود ، لبخندی به لب داشت ، به من نیگاه می کرد ، دیگه اثر سوختگی رو بدنش نبود ، مثله فرشته ها شده بود !
بهش گفتم باباجون ! وقتی جسدت رو بهم نشون دادند تمام بدنت سوخته بود ، دل بابا رو آتیش زدی .........!"
دیگه گریه امونش نمیداد ، فقط از قول دخترش گفت:
" باباجون به آرزوم رسیدم ! تو خیمه عزاداری آقام سوختمو لباس مشکیم کفنم شد ! آقا هوامون رو داره ! بخاطر سوختن من ، تو و مامان رو شفاعت میکنه !"
(به قول یکی از مداحان معروف تهران)
تو اگر بسته ای بار سفر
تو اگر نیستی دیگر
پس چرا از همه جا
من صدای تپش قلب تو را می شنوم !
کاروان عاشورا !
کاروان عاشورا !
صدای کاروان عاشورا ، از پس این سال های دور ، چه از نزدیک شنیده می شود !
صدایی می پرسد: این جا کجاست؟ پاسخ می آید: این جا کربلاست!
آری، حسین (ع) به کربلا می رسد و دل کویر را در تب و تاب می اندازد.
آسمان نیز، چهره در هم کشیده است.
زمین بغض خود را فرو می خورد.
فرات بی صدا اشک می ریزد و خارها خود را به دست نسیم گرم سرنوشت داده اند !
اگر این روزها به خیابان شهر ما قدم بگذارى ، کوچه و خیابان شهرمان بوی و رنگ محرم گرفته است . اینجا در شهر ما همه عاشقاند و البته معشوق یکى است. خیمه های عاشقی بر پا شده و مردمان شهرمان را شیدایی کرده است !
در شهر ما بچهها قبل از آنکه حرف بزنند عاشق مىشوند. شاید شما هم دیده باشید ! کودکان شهر ما قبل از آنکه حتى نام خودشان را بگویند عشق را بخش مىکنند !
هر بارش ؛
آغاز رویشست !
ای اشک !
تازه کن مرا...
سلام بر رمضان
سلام بر رمضان
ُ آسمونی ها دارن خودشون رو برای یه ضیافت آماده می کنن.
تو هم آماده شو ، دلت رو آماده کن ، لباس های کثیف و آلوده رو بیرون بیار و سعی کن لباس های تمیز رو برای روحت بپوشی.
آخه ما زمینی ها میخوایم به مهمونی بریم ، مهمونی خدا ، مهمونی که همه دعوتن ، خوب و بد ، زشت و زیبا.
برای همه کارت دعوت اومده ! حتی من وتو ، که دلامون رو غبار گرفته !
راستی ! اگه دیدی کسی نمیدونه یا جا مونده ، دستش رو بگیر و بیار، آخه اونم دعوته !
حالا که درهای آسمون باز شده ، باید تا میتونیم ستاره بچینیم ؛ اونقدر که با کوله باری پر از نور با مهمونی ، خداحافظی کنیم !
بیا با دلامون عهد کنیم که از نو آغاز کنیم ، از نور !
بیا شاخه های روحمون رو تکون بدیم ، تا گناهامون مثل برگ های پاییزی رو زمین بریزه !
بیا پرده های غفلت رو کنار بزنیم و پنجره های روح را باز کنیم ، تا نسیم بهار رمضان اون رو نوازش بده !
آخه میدونی !؟ معلوم نیست ، که تا مهمونی بعدی ما باشیم یا نباشیم ! شاید تا اون موقع کوله بار سفرمون رو جمع کرده باشیمو......................... !
یادش بخیر! پارسال خواهر کوچولوم هم کنار سفره افطار با ما بود ، اما امسال .................!
[چشم هایم نمناک شده ! به یادش میخوام بنویسم :
زینب جان امسال بی حضور تو ، لحظه های افطار رو غربت گرفته ؛
سفره افطار که با سلیقه ات چیده می شد بهانه تو رو می گیره ؛
افطاری مدرسه ت یادته ؟! میدونم که همیشه برای اون لحظه ، روزشماری می کردی !
زینب جان ! هنوز چشامون از فراقت می گریه ، خاطراتت برامون باقیه و لحظه های افطار دعاهامون را به روح تو و بابا هدیه می کنیم تو هم برامون دعا کن .] ّ
سلام بر رمضان
سلام بر فضایی که از خدا لبریز می شه و سلام بر معراج روح ؛
از خاک تا خدا و از سفره زمینی تا انعام بهشتی. حلول این ماه خجسته بر عاشقان کوی حق مبارک و خجسته باد.
قدر همدیگر بدانیم
قدر همدیگر بدانیم
به جای سیل اشکی که فردا بر مزارم خواهی ریخت
امروز با تبسمی کوچک شادم کن !
به جای دسته گلی بزرگ که فردا بر مزارم خواهی آورد
امروز با شاخه گلی کوچک یادم کن !